در قسمت قبل در مورد علت وجود این علاوم در ظروف پلاستیکی گفتیم. اما هر کدام از این شماره ها بیانگر چیست و موارد کاربرد آن کدامست.
۱- PET پلی اتیلن ترفتالات: از این شماره برای بطری نوشیدنی ها، بطری آب، بطری دهان شویه ها، ظرف سس ها، بطری آبمیوه و بطری روغن های مایع استفاده میشود. بهتر است از این ظروف فقط یکبار استفاده کنیم و از قرار دادن آن ها در فریزر و یا ریختن مایعات داغ در آن خودداری کنیم.
۲- HDPE پلی اتیلن سنگین: بطری هات مات شیر، آبمیوه، روغن های خوراکی، شیشه پاک کن، مایع عای سفید کننده، محلول ها ضد عفونی کننده و شوینده، شامپو، روغن موتور، کیسه زباله یا خرید، بسته بندی ماست و کره و… . این شماره بی خطر است.
۳- PVC پلی وینیل کلراید پی وی: بطری های شیشه پاک کن، روغن های خوراکی، محلول های ضدعفونی کننده و شوینده، شامپو، روکش سیم ها و کابل ها، وسایل پزشکی، لوله کشی، شلنگ های آب، پنجره ها. به هیچ وجه نباید این شماره را در مجاورت مواد داغ قرار داده یا آن را بسوزانیم.
۴- LDPE پلی اتیلن سبک: کیسه های نان، بسته بندی مواد غذایی یخ زده، روکش لباس ها، کیسه های خرید، مبلمان، کیسه جارو برقی و فرش. این شماره نیز بی خطر می باشد.
۵- PP پلی پروپیلن: بطری های حاوی محلول های غلیظ، ظرف ماست، بطری سس گوجه فرنگی، درب پلاستیکی بطری ها، نی نوشیدنی، بطری شربت های دارویی. این شماره حتی در مجاورت با مواد داغ نیز بی خطر می باشد.
۶- PS پلی استایرن: ظروف یکبار مصرف، شانه تخم مرغ، بسته بندی انواع گوشت، بطری های حاوی قرص ها و کپسول ها و کاور سی دی. این شماره در مجاورت با غذای داغ به شدت سمی هستند.
۷- OTHER پلاستیک ترکییبی از انواع پلاستیک ها : بطری های آب ۱۰ و ۲۰ لیتری، ابزارهای ضد گلوله، عینک های آفتابی، دی وی دی ها، قطعات کامپیوتر، علائم ترافیکی و نایلون. تحقیقات در مورد این شماره بیانگر احتمال خطرناک بودن این پلاستیک برای هورمون های بدن می باشد.
