چای هم می‌تواند ریفلاکس معده به مری را تشدید کند و هم می‌تواند در جلوگیری از ریفلاکس موثر باشد. چگونه ممکن است چای هر دو اثر را ایجاد کند؟
متون مفرده‌شناسی نزدیک به روزگار ما – مثلا در کتاب مخزن الادویه- چای تقویت‌کننده و محکم‌کننده دهانه معده دانسته شده است در حالی که بسیاری از مردم گزارش می‌کنند که با مصرف چای، بیشتر ترش می‌کنند. آیا نظر حکمای گذشته در مورد چای اشتباه بود؟
* نکته اینجاست که اگر مانند گذشته، به چای مواد معطر افزوده نشده باشد و دیردم باشد و دبش و گس و قدری تلخ از کاردرآید،
دهانه معده را محکم می‌کند و از طریق افزایش تونوسیته عضلات صاف اسفنکتر تحتانی مری، جلوی ریفلاکس را می‌گیرد اما اگر چای مصرفی از همین چای‌های معطر و زوددم متداول باشد و دبش و گس و تلخ از کار درنیاید، نوشیدن آن حتی می‌تواند باعث شل شدن دهانه معده و بروز ریفلاکس شود.
* مدت دم کشیدن چای نیز در اعمال دارویی آن موثر است. چای بهاره گیلان، چای سبز یا حتی چای سفید اگر فرصت دم کشیدن کافی برای رها شدن تانن‌ها را نداشته باشد، نمی‌تواند کمکی به تقویت معده و دهانه آن بکند.
همین‌طور اگر به آن مواد یا گیاهان معطر شل‌کننده عضلات صاف (مانند نعناع، بابونه، بادرنجبویه) افزوده شود باز هم این نتیجه به‌دست نمی‌آید. البته افزودن برخی گیاهان معطر به چای (به‌خصوص گل محمدی کهنه نشده) موجب تقویت اثرات محکم‌کننده چای می‌شوند.
