وجود پروتئین در ادرار نشانه چیست؟

وجود پروتئین در ادرار اگر گاهی اتفاق بیفتد نگران کننده نیست، اما اگر به طور مداوم بروز کند ممکن است ناشی از وجود بیماری های جدی و خطرناک باشد. در این مقاله به مهم ترین علل وجود پروتئین در ادرار اشاره می کنیم.

علت دفع پروتئین از ادرار چیست؟

پروتئین در ادرار – که پروتئینوری proteinuria نامیده می شود – مشکلی است که مقدار پروتئین زیادی در نمونه ادرار مشاهده می شود. پروتئین یکی از موادی است که در زمان آزمایش ادرار و تجزیه و تحلیل محتویات ادرار شناسایی می شود.

کم بودن سطح پروتئین در ادرار طبیعی است. افزایش موقتی سطح پروتئین در ادرار هم غیر طبیعی نیست، به خصوص در افراد جوان بعد از ورزش کردن یا در طول بیماری. اما بالا بودن مداوم سطح پروتئین در ادرار ممکن است نشانه بیماری کلیه باشد.

 

علت وجود پروتئین در ادرار

کلیه های شما مواد زائد خون شما را فیلتر کرده و نیازهای بدن شما را نیز حفظ می کند از جمله پروتئین. با این حال برخی بیماری ها و شرایط باعث می شوند پروتئین از فیلترهای کلیه عبور کرده و منجر به مشاهده پروتئین در ادرار شود.

 

وجود پروتئین در ادرار به طور موقتی

شرایطی که باعث افزایش موقتی سطح پروتئین در ادرار می شوند، اما لزوما نشان دهنده وجود مشکل در کلیه ها نیستند، عبارتند از:

  • کم آبی بدن
  • استرس های عاطفی
  • قرار گرفتن در معرض سرمای شدید
  • تب
  • ورزش سنگین
  • عفونت
  • اختلال در سیستم ایمنی
  • مصرف برخی داروها

وجود پروتئین در ادرار به طور مداوم

وجود پروتئین در ادرار نشانه چیست؟

بیماری ها و شرایطی که باعث می شوند سطح پروتئین در ادرار به طور مداوم افزایش پیدا کند و نشان دهنده وجود مشکل در ادرار هستند، عبارتند از:

- آمیلوئیدوز Amyloidosis (تجمع پروتئین های غیر طبیعی در اندام های داخلی)

- برخی داروها، مانند داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی

- بیماری مزمن کلیوی

- دیابت

- اندوکاردیت Endocarditis (عفونت داخلی حفره ها یا دریچه های قلب)

- گلومرول اسکلروز فوکال سگمنتال* Focal segmental glomerulosclerosis یا FSGS

- گلومرولونفریت Glomerulonephritis (التهاب در سلول های کلیه که مواد زائد را از خون فیلتر می کنند)
- بیماری قلبی

- نارسایی قلبی

- فشار خون بالا

- لنفوم هوچکین یا بیماری هوچکین Hodgkin's lymphoma

- نفروپاتی IgA یا بیماری برگر Berger's disease (التهاب کلیه که ناشی از تجمع آنتی بادی ایمونوگلوبین A است.)

- عفونت کلیه (پیلونفریت pyelonephritis)

- لوپوس Lupus

- مالاریا

- میلومای چندگانه Multiple myeloma

- سندروم نفروتیک Nephrotic syndrome  (آسیب دیدن عروق خونی کوچک در کلیه که خون را تصفیه می کنند)

- پروتئینوری proteinuria (افزایش سطح پروتئین به طور غیر طبیعی در ادرار)

- پره اکلامپسی* یا مسمومیت بارداری Preeclampsia (افزایش فشار خون در دوران بارداری)

- بارداری

- آرتریت روماتوئید (بیماری التهابی مفصل)

- سارکوئیدوز Sarcoidosis (مجموعه ای از سلول های التهابی در بدن)

-  کم خونی داسی شکل* Sickle cell anemia

* بیماری گلومرولواسکلروزفوکال سگمنتالFocal segmental glomerulosclerosis : نوعی بیماری است که درآن بافت اسکاربه بخشهایی ازکلیه (گلومرول) که وظیفه آن فیلترکردن و پاکسازی خون می باشد، گسترش می یابد. اگرگلومرولواسکلروزفوکال سگمنتال درمراحل اولیه درمان نشود، ممکن است به نارسایی کلیه و درنتیجه دیالیزو یا پیوند کلیه منجرشود.

* هوچکين یا هاجکین Hodgkin : يک نوع خاص از لنفوم يا سرطان است که با رشد غير طبيعي سلول ها در دستگاه لنفاوي همراه است.

* بیماری لوپوس lupus :یکی از انواع بیماری خود ایمنی است و زمانی رخ می دهد که سیستم ایمنی بدن بیمار شروع به حمله به بافت ها و اندام های بدن خود فرد می کند. هر یک از اندام ها مانند پوست، مفاصل و یا اندام های داخلی ممکن است بر اثر این بیماری آسیب ببینند.

* میلومای چندگانه یا مولتیپل میلوما Multiple myeloma:شایعترین تومور استخوان یا سرطان استخوان است که منشا آن از خود استخوان بوده و از جای دیگر نیامده است.

* کم‌خونی داسی شکلSickle cell anemia : یک بیماری ژنتیکی و یک اختلال خونی است که با هموگلوبین معیوب (Hbss) شناخته می‌شود.


منبع : http://seemorgh.com

TOP