کاشت گل آفتابگردان معمولاً در مزارع کشت و کار دیده می شود. ضمن اینکه گاهی نیز در باغچه منزل و حتی محدوده گلدان کشت می گردد. این گل بنا به زیبایی ذاتی خود مورد توجه قرار می گیرد. گل آفتابگردان گیاهی یک ساله و مقاوم است.
به همین دلیل در مراحل کاشت شما را با سختی چندانی مواجه نخواهد کرد. کاشت گل آفتابگردان گاهی به صورت متمرکز در مزارع انجام می گیرد. این گونه مزارع منظره های طبیعی و زیبایی را در محیط پیرامون ایجاد می کنند.
گل آفتابگردان در ارتفاع ۷۰ سانتی متر تا ۵ متر می باشد. میزان رشد ارتفاعی آفتابگردان بسته به بذر انتخابی برای کاشت متفاوت خواهد بود. برای پرورش آفتابگردان بهتر است مرحله به مرحله پیش بروید.
کاشت گل آفتابگردان
در ابتدا بهتر است محدوده مناسبی برای کشت این گیاه فراهم کنید. بیشتر گیاهان آفتابگردان از نوع بلند می باشند. البته نوع کوتاه این گیاه نیز وجود دارد. نوع کوتاه گل آفتابگردان از نظر ارتفاعی بین ۷۰ تا ۹۰ سانتی متر می باشد.
همان طور که می دانید رشد گل آفتابگردان بدون نور و آفتاب امکان پذیر نیست. بنابراین اگر شما در محدوده ای ابری و بارانی بدون ساعات آفتابی زندگی می کنید، بهتر است از کاشت گل آفتابگردان منصرف شوید. چون در این صورت به رشد چندانی از این گیاه نمی رسید. ضمن اینکه باروری و ثمردهی برای گیاه اتفاق نخواهد افتاد.
زمانی که می خواهید محدوده مناسب برای پرورش گل آفتابگردان را انتخاب کنید، بهتر است محدوده ای را انتخاب کنید که همیشه در مقابل نور مستقیم خورشید قرار دارد. محدوده کاملاً آفتاب گیر می تواند گزینه مناسبی برای کاشت گل آفتابگردان باشد.
یک بذر آفتابگردان را در سایه گل و درختان دیگر نکارید. این گیاه مانند کاشت انگور باید در تمام طول روز در تابش مستقیم نور خورشید باشد. تصور نکنید که با نوردهی ۳ یا ۴ ساعته می توانید نور کافی و لازم برای آن را فراهم کنید. چنین موضوعی کشت گل آفتابگردان را در گلدان غیر ممکن کرده است.
خاک مورد استفاده برای کاشت گل آفتابگردان را از نظر اسیدیته مورد بررسی قرار دهید و در هر خاکی اقدام به کشت آن نکنید. اگر هدف شما ورای ایجاد زیبایی و سرگرمی در فضای اطراف است، باید به خاک باغ آفتابگردان خود توجه زیادی داشته باشید.
آفتابگردان با خاکی اسیدی و تا حدی قلیایی بهترین رشد را خواهد داشت. اسیدیته این خاک معمولاً بین ۶ تا ۷٫۵ در نظر گرفته می شود. اگر میزان اسیدیته خاک شما از ۶ کمتر می باشد، بهتر است برای جبران کمبود میزان اسیدیته خاک را با کمپوست های اسیدی جبران کنید. این ویژگی یک رشد عالی و فوق العاده را برای آفتابگردان ایجاد خواهد کرد.
اگر اسیدیته خاک از ۷ بالاتر باشد، بهتر است آن را با مواد قلیایی چون گرانول گوگرد میکس نمایید. بدین شیوه می توانید خاک مزرعه خود را از نظر میزان اسیدیته به یک حد نرمال و مطلوبی برسانید.
خاک در نظر گرفته برای پرورش گل آفتابگردان باید دارای زهکشی مناسبی باشد. چون در این صورت شرایط باتلاقی را برای آفتابگردان ایجاد می کند و نابودی آن را به دنبال خواهد داشت. لزومی ندارد این گیاه را حتماً در باغچه بکارید. می توانید از باکس های نسبتاً بزرگی برای کاشت گل آفتابگردان استفاده کنید. طول ۲٫۵ برای گسترش ریشه آفتابگردان مناسب است. بهتر است از چوب هایی برای این باکس استفاده شود که مقاوم هستند. چوب درخت سرو در برابر رطوبت مقاومت بالایی دارد.
برای کاشت گل آفتابگردان به شکل موفق بهتر است آن را در خاک گرم بکارید. بنابراین فصل انتخابی شما برای این گیاه، فصل بهار(از اواسط فروردین تا اواخر اردیبهشت)می باشد. خاک شما باید شرایط لازم برای این کشت را داشته و به قدر کافی نرم باشد.
بذرهای آفتابگردان با فاصله ۱۵ تا ۴۵ سانتی متر از یکدیگر کشت می گردند. برای قرار دادن این دانه در خاک، گودال نسبتاً عمیقی ایجاد کنید. ردیف های کاشته شده در مزارع آفتابگردان باید حدود ۷۶ سانتی متر از هم دور باشند. با انتخاب چنین فواصلی، فضای لازم برای رشد آفتابگردان را ایجاد کرده اید.
میزان فاصله بین دانه های کشت شده برای آفتابگردان های بزرگ ۴۵ سانتی متر و برای آفتابگردان های کوچک باید برابر با ۳۰ سانتی متر باشد. درون هر گودال کاشت، چند عدد دانه آفتابگردان قرار دهید تا شانس جوانه زدن بالا رود.
آن گاه روی بذرهای آفتابگردان را با خاک ببندید. این لایه شکل گرفته از خاک باید کم ضخامت باشد و فقط روی بذر کاشته شده را ببندد. در ادامه کود بر روی این لایه نازک خاک بریزید. بهتر است کود را در اطراف بذر کاشته شده بریزید تا با این کار امکان رشد و قوی شدن ساقه آفتابگردان را به وجود آورید.
باید با پاشیدن مالچ امکان خیس شدن خاک زراعی آفتابگردان را از بین ببرید. توجه داشته باشید که خاک این دانه ها نباید خیس شود و تنها باید مرطوب گردد. بعد از کاشت گل آفتابگردان, خاک را مرطوب سازید.
برای آبیاری گل آفتابگردان یک برنامه منظم داشته باشید و هر چند روز یک بار اقدام به آبیاری آن کنید. گل آفتابگردان دوره رشد خود را بعد از گذشت ۲ تا ۳ ماه تکمیل می سازد. این زمان با اواخر تابستان همگام می شود.
اگر آفتابگردان بعد از ثمردهی سنگین شده و احتمال دارد شکسته شود، بهتر است از چوبی در کنار آن استفاده کنید. البته اگر از کود استفاده کرده باشید، ساقه گل آفتابگردان به اندازه کافی قوی و محکم خواهد بود. بهتر است مراقب آفات گل آفتابگردان باشید. برای از بین بردن آفات این گیاه از قارچ کش بهره مند شوید.
هنگامی که رنگ گل آفتابگردان تغییر می یابد و خود گیاه کم کم خشک می شود، یعنی زمان برداشت فرا رسیده است. همچنین می توانید برای جلوگیری از آفات و تکمیل روند خشک شدن و آماده برداشت شدن آفتابگردان، آن را از فاصله ۵ سانتی متر ساقه جدا کنید و در محیط مناسبی برای خشک شدن قرار دهید.
در زمانی که شرایط لازم برای خشک شدن وجود ندارد و یا آفات زیادی در اطراف گیاه پیدا می شود، باید محیط مناسبی را برای نگه داری از محصول گل آفتابگردان تدارک ببینید و بدین ترتیب مراحل کاشت گل آفتابگردان را به انتها برسانید. اگر این محیط دسترسی به نور مستقیم آفتاب ندارد، باید تهویه خوبی داشته باشد. این موضوع به خشک شدن به موقع آفتابگردان کمک می کند.
به زمان برداشت گل آفتابگردان دقت کنید. چون در این صورت متضرر خواهید شد.
