هرس زمستانه به چه معناست؟
هـرس به معنای حذف اندام‌های گیاه است تا به رشد، باروری و سلامت آن کمک بیشتری شود. هـرس زمستانه هنگام خفتگی یا خواب زمستانه انجام می‌شود و به آن هرس سیاه نیز می‌گویند. مهم‌ترین قسمت گیاه که در این فصل هرس می‌شود، شاخه است. در بین اعضای مختلف گیاه، شاخه‌ها نقش بسیار مهمی را در مقاومت گیاه در برابر فشارهای بیرونی مانند باد، یخبندان و همچنین وزن میوه‌ها بر عهده دارند. تعداد و زاویه شاخه‌ها در این بخش مهم‌ترین هستند. زمانی که می‌خواهید هـرس را خودتان انجام دهید باید به نکات مهمی توجه کنید و شاخه‌های گیاه را به مقدار لازم و بااحتیاط کافی قطع کنید.
قطع شاخه‌ها را فراموش نکنید!
درختان و درختچه ها بدون هـرس شدن شاخه‌های متراکمی دارند و از نظر زیبایی و میوه‌دهی مطلوب نیستند. شاخه‌ها مزاحم رشد هم بوده و در هم پیچ می‌خورند. همچنین زمانی که شاخه‌ها متراکم باشند، نور به قسمت‌های میانی نمی‌رسد و شاخه‌های وسطی خشک می‌شوند و از بین می‌روند. گل و میوه تنها در قسمت بیرونی تاج گیاه تولید می‌شود و میزان محصول کم می‌شود. برای جلوگیری از این اتفاق باید گیاه را هرس کنید.
هـرس سیاه برای خواب زمستانه
آی موز: هـرس سیاه مربوط به زمانی از سال است که گیاه بدون برگ بوده و در خواب است. این هرس معمولاً بیشتر انجام می‌شود؛ چون نبود پوشش گیاه باعث می‌شود به راحتی بتوان شاخه های اضافی را دید و آنها را حذف کرد. همچنین چون گیاه در این زمان فعالیت زیستی زیادی ندارد، آسیب چندانی با هرس به آن وارد نمی‌شود. یکی از کاربردهای هـرس زمستانه، شکل دهی نهال های جوان و تازه کاشته شده است. با این هـرس شاخه های اصلی درخت یا درختچه را می توان تعیین کرده و گیاه را به سمتی هدایت کنید که فرم مورد نظر را بگیرد.
هـرس زمستانه برای قوت بیشتر درختان
در آموزش هـرس درختان باید بگوییم، هـرس زمستانه درختان باعث می‌شود شاخه‌های تولیدشده در سال آینده تقویت شوند. اگر هـرس در فصل سرد انجام نشود یا میزان آن سبک باشد، تعداد شاخه‌هایی که با رشد جدید ظاهر می‌شوند، کمتر هستند. درختی که هرس سنگین می‌شود تعداد جوانه‌های کمتری برای رشد شاخه‌هایش در فصل بعد دارد؛ بنابراین مواد غذایی ذخیره شده به شاخه‌ها و جوانه‌های کمتری می‌رسد و در نهایت شاخه‌های جدید رشد بیشتری می‌کنند، طویل‌تر می‌شوند و برگ‌های سبزتر و بزرگ‌تری نیز می‌آورند. این نکته را فراموش نکنید که هرس شدید زمستانه باردهی گیاه را به تعویق می‌اندازد.
شاخه‌های گیاه به ۲نوع بارور و نابارور تقسیم می‌شوند. شاخه‌های نابارور شامل پاجوش، نرک و شاخه‌های بدون گل و میوه هستند و شاخه‌های بارور دارای گل و میوه. در هرس شاخه‌های نابارور بر اساس موقعیت آنها را می‌توان در فصل استراحت با سرزنی یا شاخه‌برداری هرس کرد اما هرس شاخه‌های بارور بستگی به سن آنها دارد و باید در زمستان سالی که میوه داده‌اند، هرس شوند.
اصول اصلی هرس زمستانه
اگر می‌خواهید یک شاخه کامل را حذف کنید، باید از پایین‌ترین قسمت آن را برش دهید تا قسمتی از آن شاخه روی تنه باقی نماند. در این صورت بافت زخم‌خورده سریع ترمیم شده و بیماری به آن نفوذ نمی‌کند. اگر قطر شاخه بیشتر از ۵ سانتی‌متر باشد، سطح بریده شده باید با چسب باغبانی دارای سم قارچ‌کش پوشانده شود.
هرس شدید یک باره گیاه ممکن است عوارضی داشته باشد. درختی که چند سال هرس نشده را یک باره هرس نکنید. هرس شدید یک‌باره می‌تواند باروری درخت را اگر هنوز میوه و گل نداده، چند سال عقب بیندازد یا درخت بارور را دارای محصول کمتری کند یا به‌طور کامل محصول دهی آن را متوقف کند.
زمانی که می‌خواهید شاخه درخت را حذف کنید، دقت کنید هرچه زاویه شاخه با تنه به ۹۰ درجه نزدیکتر باشد، شاخه قوی‌تر بوده و رشد بهتری دارد. پس هنگام هرس ابتدا شاخه هایی را حذف کنید که با تنه زاویه کمتری دارند و ضعیف‌تر هستند.
شاخه‌هایی که دارای ۲ انشعاب هستند، اگر قطرهای متفاوتی داشته باشند، قوی‌تر هستند؛بنابراین سعی کنید شاخه‌های منشعبی را حذف کنید که قطر مساوی دارند.
در هرس شاخه به شکل سرزنی، معمولاً یک سوم تا نصف انتهای شاخه های بلند حذف می‌شوند. نکته مهمی که در سرزنی باید به آن توجه کنید این است که وضعیت اولین جوانه نزدیک محل برش به کدام سمت است. اگر جوانه در بالای شاخه قرار داشته باشد، رشد این شاخه در سال بعد به سمت بالا و به شکل قائم خواهد بود و فرم درخت متراکم‌تر می‌شود؛ به همین دلیل می توانید با توجه کردن به محل قرارگیری اولین جوانه شاخه بعد از هرس، تراکم و گسترش فرم درخت را کنترل کنید. جوانه در قسمت زیرین باعث رشد شاخه در فصل رشد به حالت افقی می‌شود که سبب گسترش درخت می‌شود.
رشد جوانه‌هایی که در قسمت بالایی شاخه قرار دارند سریع‌تر است.
در درختان میوه برای اینکه محصول بیشتر و مرغوب‌تری تولید شود، نور باید به اندازه کافی به همه نقاط و خصوصاً قسمت‌های درونی برسد. باید هنگام هرس سعی کنید شاخه‌های اضافی را از قسمت میانی حذف کنید. شاخه های کج و زاویه دار حتماً باید حذف شوند؛ چون هم سایه می اندازند و هم مزاحم رشد باقی شاخه ها می‌شوند.
تمام شاخه‌های شکسته و خشک‌شده را بریده و بسوزانید. بسیاری از بیماری‌ها و آفات در این شاخه‌ها زمستان را می‌گذرانند.
در هرس زمستانه اگر شاخه کلفت و سنگینی را می‌برید، مراقب باشید به دلیل وزن زیاد باعث نشود که قسمتی از پوست و چوب تنه جدا شود. می‌توانید در این صورت هرس را در ۳ مرحله انجام دهید؛ مرحله اول ۱۰ سانتی‌متر انتهای شاخه را به عمق یک‌سوم تا نصف قطر آن از پایین برش دهید. مرحله دوم برش چند سانتی‌متر عقب‌تر و از بالا به پایین باشد تا این قسمت کامل جدا شود و قسمتی از شاخه که باقی‌مانده را در مرحله سوم با یک برش قطع کنید.
