یکی از کودهای مصرفی، کود اوره است. کود اوره که به کود شکری نیز معروف است در سطح جهان از پر مصرف ترین و ارزان ترین کودهای شیمیایی ازتی است.
کود اوره ۴۶ درصد ازت دارد و حلالیتش در آب خیلی خوب است و به همین دلیل در خاک برای تهیه محلول های کودی و محلول پاشی بر روی گیاه مورد استفاده قرار میی گیرد.
در محلول پاشی روی گیاه ممکن است که کود اوره دارای مقداری ماده سمی بیوره باشد که این ماده نباید از یک مقدار مشخص بیشتر باشد.
درخت های مرکبات در مقایسه با سایر گیاهان به بیوره حساس ترند.
بیوره در اثر گرمای زیاده از حد در طول ساخته شدن اوره، ساخته می شود. این سمیت بیوره در نتیجه استفاده کود اوره به وجود می آید.
علایم برگی به صورت ظهور لکه های زرد نامنظم است که از نوک برگ شروع می شود. برگ های جوان نسبت به برگ های مسن آسیب پذیرترند. برگ های آسیب دیده دوباره سبز نمی شوند.
علایم این سمیت مشابه مسومیت های بر و پرکلرات ها است.
در پرتقال کلروز ناشی از سمیت بیوره نسبت به سایر کلروزهای پرکلراتی شایع تر است.
به گفته کارشناسان در بین کودهای شیمیایی، کود اوره بالاترین میزان مصرف را در کشاورزی ایران دارد و در شمال کشور نیز این کود به میزان بالا و بدون توجه به ترکیب خاک و طبق عادت و عرف کشاورزان وارد خاک می شود.
کود اوره نیز پس از تجزیه به آمونیاک، آمونیوم، نیتریت و نیترات تبدیل می شود.
آمونیاک درصورت گرم بودن هوا، راکد بودن آب در مزرعه و بالا بودن PH خاک، متصاعد شده و از دسترس گیاه خارج می شود.
نیتریت و نیترات نیز به دلیل دارا بودن بار منفی جذب رس های خاک نمی شود و شسته شده و به اعماق خاک و در نهایت سفره آب های زیرزمینی وارد می شود و متعاقب آن گیاه اعم از برنج یا دیگر گیاهانی که در شمال کشت می شوند را مسموم می کند.
این گیاهان که به مصرف انسان یا دام می رسند نیز در اثر جذب بیش از حد اوره به بدن انسان یا دام، سلامت آنها را به خطر می اندازند…
