این کار ساده ای است که تبعیض جنسیتی و روند اجتماعی را عوامل اصلی کمی تعداد زنان در پست های مدیریتی بدانیم. ولی همه تقصیرها به گردن جامعه نیست.
دکتر Lois Frankel، مربی شغلی و نویسنده، بیش از ۱۰۰ مورد از کارهای ناخودآگاهی که زنان در کارشان انجام می دهند و باعث تخریب موفقیت شغلی آنها می شوند را شناسایی کرده است.
در اینجا ۱۰ مورد از رایج ترین و حیاتی ترین اشتباهات را از زبان ایشان بیان می کنیم :
معمولا زنان جوان به دنبال جلب آرای دیگران هستند. یکی از مدیران زن می گوید: “من نمی توانم تصمیم بگیرم تا زمانی که نظرات همه را بگیرم.”
وقتی شما در ابتدا نظرخود را بیان می کنید، همکاران تان می دانند که فردی با اطلاع و پذیرای پیشنهادات مختلف هستید.
برای زنان و مردان اهمیت دارد که در محیط کار خود دوست داشته شوند ولی شما نمی توانید در کار خود بر مبنای این معیار پیش بروید. نکته اصلی یافتن حالت تعادلی بین اینکه یک فرد کاملا دوست داشتنی از نظر دیگران باشید یا زنی که کاملا سرسخت و سلطه جو است، می باشد.
بهترین راه این است: عقاید و ایده های خود را با صراحت و روشنی با بقیه در میان بگذارید در حالی که دیگران نیز بفهمند که شما به نظرات آنها هم اهمیت می دهید.
هر سازمانی قوانین و محدودیت های خاص خودش را دارد. برای موفقیت باید آنها را تشخیص داده و بفهمید که چه کسانی به بهترین شکل به آنها عمل می کنند.
مشاوران شغلی پیشنهاد می کنند : “سوپراستارهای سازمان شما چه کسانی هستند؟ آنها چه می کنند؟ از آنها الگو بگیرید و برای پیروزی بازی کنید.”
به خصوص در سطوح پایین شغلی، زنان به اهمیت ظاهر فیزیکی خود توجه کافی ندارند. مشاوران شغلی توصیه می کنند شما متناسب با شغلی که می خواهید، باید لباس بپوشید نه شغلی که دارید.
شما برای افرادی کار می کنید که در محیط کاری در حال بازی برای برنده شدن هستند. یک زن برای پیشرفت کردن در سطوح مختلف، چگونه باید لباس بپوشد؟ مانند آنها یا بهتر از آنها لباس بپوشید. شما اگر می خواهید به مدیریت واحد خود دست یابید، باید شبیه مدیران لباس بپوشید ! زیرا بسیاری از اوقات، نوع لباس شما بر رفتار و منش شما تأثیرگذار است.
زنان به اشتباه فکر می کنند اینکه در جلسات منتظر بمانند تا مورد خطاب قرار بگیرند، کاری مودبانه است، به خصوص وقتی که تعداد زیادی از مدیران حضور دارند. ولی همچنین شما می توانید با صحبت نکردن یا خیلی زود صحبت کردن در جلسات به خودتان ضرر برسانید. شما باید جزء دو سه نفر اولی باشید که در جلسات صحبت می کنند. نه لزوما برای بیان عقاید و نظرات خود بلکه شاید برای پرسیدن یک سوال یا پشتیبانی از نظر و گفته شخص دیگری.
به جای بیان درست نظرات، زنان عقاید خود را اغلب به صورت سوال مطرح می کنند. یکی از مشاروان شغلی می گوید: ” ما عادت کرده ایم به اینکه وقتی شما یک سوالی را می پرسید نسبت به زمانی که عقاید خود را بیان می کنید، فرد ملایم تری به نظر می آیید.
” بیان ایده های خود در قالب سوال، عدم اطمینان و نبود اعتماد به نفس را برای شما به همراه می آورد.”
وقتی چیز اشتباهی رخ می دهد و مقصر آن یک زن است، احتمال آن نمی رود که او بایستد و از خود دفاع کند. اگر شما اجازه دهید که قربانی دیگران شوید، احترام خود را نیز بین همکاران از دست خواهید داد.
ولی یادتان باشد : دفاع کردن از حق خود به معنای ظلم به دیگران نیست، به معنای جلوگیری از این است که به شما به چشم عنصری ضعیف و ناتوان بنگرند.
تا حدی، نسبتا، شاید. این نوع کلمات اعتبار شما را در چشم دیگران کم می کند. آنها را هنگام بیان ایده ها و عقاید خود در محیط کار بکار نبرید. هنگام بیان ایده های خود صریح و محکم باشید.
ما در جامعه ای زندگی می کنیم که از بچه ها انتظار داریم که اجازه بگیرند. مردان نمی خواهند، ولی زنان می خواهند.
یکی از مشاوران شغلی زن می گوید: ” درانجام کارها، ما زنان خودمان را در نقش بچه ها می بینیم.” در عوض اجازه خواستن، باید دیگران را از برنامه های خود آگاه کرده و پیشنهادات آنها را بشنویم.
معمولا به زنان کمتر از مردان پرداخت می شود ولی زنان تمایل دارند که در کارشان کاملا صرفه جو و اقتصادی باشند. به یک زن ممکن است به عنوان فردی نگاه شود که نمی تواند بودجه های زیاد را مدیریت کند.
یکی از مشاوران شغلی خطاب به مدیران زن می گوید: ” یادتان باشد: مردها می خواهند هنگامی که پول شرکت را خرج می کنید، بخشنده باشید و اجازه نگیرید.”
