بازیافت پلیمرهای ترموست (Thermosets)مشکل تر است . وبلاگ دهم - کاربردهای پلاستیک و ویژگی ها و میزان تولید ... 9home.mihanblog.com/post/118/offset/90/comment_id/622682/moretype/forward پلیمرهای تقویت شده با الیاف و پرکننده های معدنی ، مصنوعی و آلی از مهمترین مواد ... افزایش نسبی قیمت پلاستیک در سالهای گذشته ، افزون پر کننده های طبیعی به ... البته مولکول های زنجیره ای که نتیجه عمل بسپاری یا همبسپاری هستند، بسپار نام دارد. .... بعد از بازیافت به عنوان بسته‌های حمل نامه، سطل‌های زباله، سیم‌بند و غیره استفاده ... جستجوهای مربوط به لیست شرکتهای سازنده پلیمرهای تراکمی و الیاف مصنوعی بازیافته انواع الیاف مصنوعی قیمت الیاف مصنوعی الیاف مصنوعی چیست الیاف ویسکوز الیاف مصنوعی در جدول شرکت الیاف مصنوعی قیمت الیاف ویسکوز معنی الیاف ۰درباره ما تازه‌ها مقالات و کتاب ها نخ و الیاف رنگرزی menu menu menu چاپ menu menu دنیم مواد تعاونی menu ماشین آلات menu menu menu تکمیل کاریابی مشاوره آخرین مقاله‌ها تولید برق از لباس توسط پلیمرهای رسانا Smartrepel® Hydro ساخت منسوجات تاچ پد ساخت کفش از جلبک لباس های خنک کننده به وسیله سلول های میکروبی زنده ساخت پارچه های غشایی و محافظ در برابر حملات شیمیایی ساخت منسوجات پایدار از جلبک دریایی اولین سنتز موفق آلی نانوتسمه های کربن و گشایش راه جدیدی بروی علم نانولوله های کربنی کنترل دمای بدن با منسوجات تغییر فاز دهنده دستیابی به منسوجات دافع روغن بدون نیاز به مواد فلوئوری مجله صنایع نساجی خانه نخ و الیاف الیاف مصنوعی آشنایی با الیاف نایلون ارسال شده توسط  در: الیاف مصنوعی, نخ و الیاف نظر بدهید آشنایی با الیاف نایلون تاریخچه نایلون اولین لیف مصنوعی است که به شکل انبوه تولید گردید و تنها لیفی است که پیش از جنگ جهانی دوم عرضه شد . ظهور و توسعهراین لیف به سال ۱۹۲۸ بر می گردد که در این سال والاس کاروترز در شرکت دوپونت در شهر ویلمینگتن آمریکا تحقیقات خود را در این زمینه آغاز نمود . در سال ۱۹۳۵، پلیمر نایلون ۶۶ برای اولین بار تهیه شد و تولید آزمایشی آن نیز در سال ۱۹۳۸ آغاز گردید . یکسال بعد اولین کارخانه تولید الیاف نایلونی احداث گردید و در کتبر سال ۱۹۳۹اولین جورابهای نایلونی به بازار عرضه شد . در طی جنگ جهانی دوم بیشترین استفاده نایلون در مصارف نظامی و بویژه در پارچه های چتر نجات بود ؛ اما در سال ۱۹۴۶استفاده از نایلون در مصارف خانگی نیز آغاز گردید . در آلمان نیز تحقیقاتی از سال ۱۹۳۱ آغاز شد که بیشتر در مورد تولید الیاف نایلون ۶ بود . در سال ۱۹۳۹ تک فیلامنتهای ضخیم عرضه گردیدند و تولید نخ های فیلامنتی در حجم کم در سال ۱۹۴۰ صورت گرفت که یکسال بعد به تورید انبوه رسید . در دهه ۱۹۷۰ پارچه های پنبه / پلی استر عرضه گردیدند که از خواص راحتی بهتری در پوشاک و مصارف خانگی برخوردار بودند و بدین ترتیب در اینگونه مصارف جانشین نایلون شدند و جایگاه نایلون در صنعت مد تنزل یافت . پلی استر همچنان بعنوان پرمصرفترین لیف مصنوعی باقی مانده است و در سال ۱۳۹۹ بیش از ۶۰% حجم الیاف مصنوعی تولید شده را که در مجموع ۲۸ میلیون تن بود را به خود اختصاص داد این رقم در رابطه با نایلون ۴ میلیون تن است . تولید کنندگان ، الیاف نایلون را برای مصارفی عرضه می کنند که خواص نایلون در آنها به بهترین نحو مورد استفاده قرار می گیرد . این کاربردها شامل فرش ، جوراب ساق کوتاه و جوراب شلواری، لاستیک اتومبیل و تسمه میباشد . در بخش پوشاک ، تولید کنندگان محصولات خود را با توجه به خواص مورد نیاز برای هرکابرد خاص عرضه می نمایند، فیلامنتها ظریفتر شده اند و اغلب سطح مقطع عرضی آنها غیر دایروی است و در بیشتر موارد از نخ های تکسچره شده استفاده می شود . ظهور این محصولات به همراه تغییرات صورت گرفته در مد موجب گردید که در اواخر دهه ۱۹۹۰ ، مجددا تمایل برای استفاده از الیاف نایلون در پوشاک رویی بوجود آید . نامهای تجاری کلی برای نایلون مانند Bri-Nylon بری- نایلون چندان مورد مصرف قرار نگرفتند و در عوض از نامهای تجاری خاص مانند آنترون Antron ، تکتل Tactel و تکتسی Tactesse برای مصارف ویژه استفاده گردید . ساختارهای شیمیایی ساختار شیمیایی نایلون ساختار شیمیایی نایلون الیاف نایلون از مولکول های بزرگ خطی تشکیل شده اند که واحدهای ساختاری آن بوسیله گروه -NH-CO- به یکدیگر متصلند . ازینرو در اغلب موارد برای نایلون از واژه پلی آمید استفاده می شود اگرچه واخدهای ساختاری نایلون ها اصولا آلیفاتیک هستند ، اما طبق تاریف ممکن است کنتر از ۸۵ درصد اتصالات آمیدی به دو حلقه آروماتیک متصل باشند . می توان گفت تقریبا در تمام الیاف نایلون ، هیچ یک از اتصالات آمیدی به دو حلقه آروماتیک متصل نیستند . اگر ۸۵دصد اتصالات آمیدی و یا بیشتر از آن به دو حلقه آروماتیک متصل باشند ، لیف هنوز پلی آمد است ولی در یک گروه متفاوت دیگر دسته بندی می شود . این الیاف آرامید Aramid نامیده می شوند و فرآیند تولید و نیز خصوصیات آنها تفاوت عمده ایی با نایلون های معمولی دارد . ساختار شیمیایی نایلون ساختار شیمیایی نایلون امکان تولید پلیمرهای نایلون با روش های متفاوتی وجود دارد . مهمترین روش های تولید صنعتی پلیمر نایلون عبارتند از ؛ ۱.واکنش تراکمی بین دی آمین ها و دی اسیدها ۲.واکنش خود تراکمی Self condensationآمینو اسیدها ۳.پلیمر شدن آبی لاکتامها که در آن با هیدرولیز جزیی لاکتام، آمینو اسید به وجود می آید. ۴.پلیمر شدن افزایشی لاکتامها در حالت خشک روش ۱ و ۳ اهمیت بسزایی در تولید الیاف دارند ؛ روش دوم برای نایلون های خاصی مورد استفاده قرار می گیرد و روش چهارم برای قالبگیری واکنشی بکار می رود و در تولید الیاف کا بردی ندارد.نایلون۶۶ از فرآیند پلیمر شدن تراکمی ۱،۶ – دی آمینو هگزان که نام تجاری آن هگزامتیلن دی آمین است و اسید هگزان دیوپیک که اغلب بنام اسید آدیپیک معروف است ، بوجود می آید . منومری که معمولا در تولید نایلون ۶ مورد استفاده قرار می گیرد کاپرولاکتام است وهنگامی تشکیل می شود که زنجیرهای مولکولی اسید ۶- آمینو هگزانوییک آب از دست می دهند و یک لاکتام بوجود می آید. در حالت خشک کاپرولاکتام به آسانی پلیمریزه نمی شود . میتوان از طریق پلیمر شدن آنیونی در حالت خشک و با استفاده ز کاتالیزورهایی چون هیدروکسیدهای فلزات قلیایی و قلیایی خاکی ، هیدریدها و یا آلکوکسیدها ، کاپرولاکتام را به نایلون ۶ تبدیل نمود . اما معمولا از پلیمر شدن آبی برای تولید پلیمر نایلون ۶ مناسب برای تولید الیاف استفاده می شود . معمولا برای افزایش سرعت واکنش لازمست از مقدار کمی آب ، اسید آمینو کاپروییک یا اسید کربوکسیلیک تک بازی استفاده شود . در اغلب موارد در صنعت از ۵تا۱۰درصد آب برحسب وزن کاپرولاکتام استفاده می شود. نایلون های دیگری نیز وجود دارند که بصورت تجاری عرضه گردیدند . نایلون ۱۱ در حجم تولید پایین بصورت لیف و تحت نام تجاری ریلسان تولید می شود . هنوز هم از نایلون ۱۱ به مقدار گسترده ایی بعنوان پلاستیک استفاده می شود . نایلون دیگری در سال ۱۹۶۸ بوسیله شرکت دوپونت وتحت نام تجاری کیانا عرضه گردید. ادعا شده بود که جلا و زیردست پارچه های تولید شده از این لیف شباهت زیادی به ابریشم دارد و ثبات ابعادی و خواص ضدچروک آن مانند پلی استر است . اما دی آمین پیچیده که برای تولید آن بکار گرفته می شد بسیار گران بود و همچنین بدلیل استفاده از کریر برای رنگرزی این لیف ، رنگرزی آن مشکلتر از نایلون ۶۶ و ۶ بود . تولید آزمایشی نایلون ۴،۶ تحت نام تجاری استانیل و بوسیله شرکت DSM در سال ۱۹۸۴ آغاز شد و در سال ۱۹۸۹ به بازار عرضه گردید. این نایلون از پلیمر شدن ۱،۴ – دی آمینو بوتان و اسید آدیپیک تولید می شود . دوایذوب پلیمر یاد شده ۲۹۵ درجه سانتیگراد است آه بالاتر از نایلون ۶۶ و نایلون۶ میباشد . اگرچه این موضوع باعث میشود فرآیند اکستروژن به دشواری انجام گیرد ، ولی در عوض نخ نهایی خواص مطلوبی از لحاظ ثبات ابعادی، ظرفیت حرارتی، خزش و جمع شدگی در دماهای بالا را دارد. از این نایلون در تسمه های ذوزنقه ایی شکل و تسمه های تنظیم، لاستیک اتومبیل، لوله خرطومی و پارچه های مقاوم در برابر سایش استفاده می شود . دو نایلون دیگر بصورت تجاری ولی به میزان کم تولید شدند که عبارتند از نایلون ۶،۱۰ برای ساخت کاغذ و همچنین به همراه نایلون