ترخیص کالا از کلیه گمرکات و بنادر ایران

فرایند ترخیص کالا شامل تهیه آماده‌سازی و ثبت اسناد و مدارک به صورت فیزیکی یا الکترونیک و محاسبه هزینه‌ها شامل مالیات، سود بازرگانی و حقوق گمرکی و دیگر تسهیلات ارائه شده به واردکنندگان و صادرکنندگان می‌باشد. محتویات ۱ ترخیص از گمرک ۲ رویه‌های گمرکی ترخیص کالا ۲.۱ ورود قطعی ۲.۲ ورود موقت ۲.۳ کالای مرجوعی ۲.۴ ترانزیت خارجی ۲.۵ ترانزیت داخلی ۲.۶ صدور قطعی ۲.۷ صدور موقت ۲.۸ استرداد حقوق ورودی ۳ ترخیص کالا در ایران ۴ ارزش کالای ورودی وارداتی ۵ منابع ترخیص از گمرک پس از رسیدن محمولات توسط وسیله حمل کننده کالا به گمرک، کالا در انبارهای گمرکی قرار می‌گیرد. با ارسال اسناد توسط فروشنده و دریافت اسناد توسط خریدار امکان دریافت قبض انبار و ترخیصیه کالا از شرکت حمل کننده توسط ترخیص کار به عنوان نماینده صاحب کالا ایجاد می‌شود. قبل از حضور در گمرک باید تشریفات قبل از اظهار صورت بگیرد و پس از ورود اطلاعات به سامانه گمرک از طریق درگاه اینترنتی ترخیص کار به همراه اسناد کامل و وکالت نامه قانونی در گمرک حاضر می‌شود و از این پس تشریفات گمرکی شکل می‌گیرد. نوع تشریفات گمرکی با توجه به اهداف واردات کالا و صادرات کالا و نوع رویه گمرکی متفاوت است. رویه‌های گمرکی ترخیص کالا با توجه به نوع هدف از واردات و صادرات هر کالایی رویه‌های متعدد گمرکی در جهت تسهیل امور و ترخیص کالا توسط هیئت وزیران تدوین شده و به وزارت امور اقتصاد و دارایی کشور و به طبع آن گمرک جمهوری اسلامی ایران ابلاغ گردیده است.[۲] ورود قطعی واردات کالایی که به صورت دائمی و به قصد مصرف وارد کشور شود. ورود موقت برای کالاهای نمایشگاهی و یا کالاهای پروژه‌ای که به مبدأ بازگردانده می‌شوند از این کنوانسیون استفاده می‌گردد. کنوانسیون آ ت آ برای ورود موقت نمایشگاهی در ایران نیز به تصویب مجلس رسیده است. ورود موقت رویه گمرکی است که براساس آن کالاهای معینی می‌تواند تحت شرایطی به طور موقت به قلمرو گمرکی وارد شود. این کالاها باید ظرف مهلت معینی که گمرک ایران تعیین می‌نماید بدون اینکه تغییری در آن ایجاد شود، خارج گردد. البته تغییرات ناشی از استهلاک، از این حکم مستثنی است. کالای مرجوعی کالایی که پس از ورود به گمرک نتوانسته ترخیص شود بنابراین مرجوع می‌شود. ترانزیت خارجی کالایی که از مبدأئی در خارج از کشور به مقصدی در خارج از کشور می‌رود و صرفاً از خاک کشور ثالث عبور می‌کند. ترانزیت داخلی کالا از گمرکی به گمرک دیگر در داخل کشور به قصد انجام تشریفات ورود قطعی ترخیص غیر قطعی می‌شود. صدور قطعی صادرات کشور به منظور مصرف در مقصد صدور موقت صادرات موقت و برگشت کالا پس از دوره‌ای استرداد حقوق ورودی استرداد مآخذ زمان ورود کالا در خصوص کالای وارداتی که باید صادر شود. ترخیص کالا در ایران ترخیص کالا در ایران به مفهوم آماده‌سازی و ارائه اسناد و مدارکی از جمله مجوزات لازم جهت ترخیص کالا می‌باشد. مجوزات استاندارد، بهداشت، وزارت ارشاد و کانون پرورش فکری کودکان، سازمان انرژی اتمی، وزارت ارتباطات و مخابرات، مبارزه با مواد مخدر، قرنطینه مرزی و قرنطینه نباتی و هر مجوز الزامی دیگری و البته مجوز وزارت راه که به کلیه کالاهایی که با ناوگان غیر ایرانی به حمل و نقل بین‌المللی خود مبادرت کرده‌اند تعلق می‌گیرد که خود شامل پرداخت هزینه ۱۰٪ کرایه حمل کالا می‌باشد.[۳] ترخیص کالا همچنین شامل حمل و ارسال کالا به مقصد نهایی درون مرزی می‌باشد. بسیاری از ترخیص کار ان در حوزه‌هایی چون صنایع فلزی، شیمیایی و ماشین آلات و مواد اولیه به تخصص رسیده‌اند. ترخیص کاران معمولاً در گمرکات بنادر و فرودگاه‌ها و یا مناطق آزاد متمرکز و مستقر می‌شوند. ارزش کالای ورودی وارداتی ارزش گمرکی کالای ورودی در همه موارد عبارت است از ارزش بهای خرید کالا در مبدأ به اضافه هزینه بیمه و حمل و نقل سیف به اضافه سایر هزینه‌هایی که به آن کالا تا ورود به اولین دفتر گمرکی تعلق می‌گیرد؛ که از روی سیاهه خرید یا سایر اسناد تسلیمی صاحب کالا تعیین می‌شود؛ و براساس برابری نرخ ارز اعلام شده توسط بانک مرکزی در روز اظهار است. منابع قانون امور گمرکی http://www.irica.gov.ir/Portal/File/ShowFile.aspx?ID=4998856a-9100-457c-8e3c-1efa4baeb7f2 «آیین‌نامه اجرایی قانون امور گمرکی مصوبه هیئت وزیران». «قوانین و مقررات حمل و نقل جاده‌ای آیین‌نامه‌های مصوبه هیئت وزیران». رده‌ها: خدمات گمرکگمرکموضوعات مرتبط با ترابری و توزیع منوی ناوبری ورود ایجاد حساب کاربری مشارکت‌ها بحث به سامانه وارد نشده‌اید بحث مقاله جستجو نمایش تاریخچه ویرایش خواندن صفحهٔ اصلی رویدادهای کنونی مقالهٔ تصادفی کمک مالی همکاری تغییرات اخیر ویکی‌نویس شوید! راهنما تماس با ویکی‌پدیا نسخه‌برداری ایجاد کتاب دریافت به‌صورت PDF نسخهٔ قابل چاپ در دیگر پروژه‌ها ویکی‌انبار ابزارها پیوندها به این صفحه تغییرات مرتبط بارگذاری پرونده صفحه‌های ویژه پیوند پایدار اطلاعات صفحه آیتم ویکی‌داده یادکرد پیوند این مقاله به زبان‌های دیگر العربية Deutsch English עברית Italiano Português 中文 ویرایش پیوندها تعاریف، سازمان و کلیات ارزش گذاری و قواعد مبدأ تشریفات قبل از اظهار نگهداری کالا در اماکن گمرکی کالای متروکه، ضبطی تشریفات و شرایط عمومی اظهار و ترخیص رویه‌های گمرکی تخلفات و قاچاق معافیت‌ها و ممنوعیت‌ها کارگزار گمرکی بازبینی و اقدامات بعد از ترخیص مراجع رسیدگی به اختلافات گمرکی سایر مقررات آیین نامه اجرایی قانون امور گمرکی قانون مقررات صادرات و واردات ۱۳۷۲. ۷. ۱۱ قانون امور گمرکی مصوب ۲/۹/۱۳۹۰ بخش اول ـ تعاریف، سازمان و کلیات فصل اول ـ تعاریف ماده ۱ـ مفاهیم اصطلاحات گمرکی به کار برده شده در این قانون، طبق تعریفی است که از طرف شورای همکاری گمرکی به صورت مجموعه برای کشورهای عضو منتشر شده و یا می‌شود مگر اینکه در بندهای ذیل یا در سایر مواد این قانون از آن تعریف دیگری به عمل آمده باشد: الف ـ اظهار کالا: بیانیه‌ای کتبی یا شفاهی است که براساس مقررات این قانون اظهارکننده، رویه گمرکی مورد نظر خود را درباره کالا مشخص می‌کند و اطلاعات مورد نیاز برای اجرای مقررات گمرکی را ارائه می‌دهد. ب ـ اظهارکننده: صاحب کالا یا نماینده قانونی او است که کالا را برابر مقررات این قانون به گمرک اظهار می‌کند. در اظهار الکترونیکی صاحب کالا یا نماینده قانونی وی به استناد گواهی رقومی (دیجیتالی) تأیید شده از مراکز مجاز صدور گواهی مذکور به عنوان صاحب کالا یا نماینده قانونی اظهارکننده شناخته می‌شود. پ ـ اظهارنامه اجمالی: سندی است که به موجب آن شرکت حمل و نقل، فهرست کلی محمولاتی که باید تخلیه و یا بارگیری شود را هنگام ورود و یا خروج وسیله نقلیه از کشور اعلام می‌نماید. ت ـ اماکن گمرکی: انبار‌ها، بارانداز‌ها، اسکله‌ها، فرودگاه‌ها، ایستگاههای راه آهن، محوطه‌ها و هر محل یا مکانی است که تحت نظارت گمرک است و برای انباشتن و نگهداری کالا‌ها به منظور انجام تشریفات گمرکی استفاده می‌شود. این اماکن می‌تواند انبارهای گمرکی، انبارهای اختصاصی و سردخانه‌های عمومی باشد. ث ـ ترخیص: خروج کالا از اماکن گمرکی پس از انجام تشریفات گمرکی مربوط است. ج ـ ترخیصیه: سندی است که به موجب آن شرکت حمل و نقل (کریر و فورواردر) پس از احراز هویت، بلامانع بودن انجام تشریفات گمرکی توسط گیرنده کالا را به گمرک اعلام می‌نماید. چ ـ تشریفات گمرکی: کلیه عملیاتی است که در اجرای مقررات گمرکی انجام می‌شود. ح ـ تضمین: وجه نقد، ضمانتنامه بانکی و بیمه نامه معتبری است که برای اجرای الزامات مندرج در مقررات گمرکی نزد گمرک سپرده می‌شود. خ ـ تعهد: قبول الزام کتبی یا الکترونیکی که شخص را در برابر گمرک برای انجام یا عدم انجام عملی ملزم می‌کند. د ـ حقوق ورودی: حقوق گمرکی معادل چهار درصد (۴%) ارزش گمرکی کالا به اضافه سود بازرگانی که توسط هیأت وزیران تعیین می‌گردد به علاوه وجوهی که به موجب قانون، گمرک مسؤول وصول آن است و به واردات قطعی کالا تعلق می‌گیرد ولی شامل هزینه‌های انجام خدمات نمی‌شود. ذـ حمل یکسره: ورود کالا به اماکن گمرکی و خروج کالا از اماکن مذکور بدون تخلیه و تحویل در این اماکن با رعایت مقررات این قانون است. رـ روز اظهار: زمانی که اظهارنامه امضاء شده به ضمیمه اسناد مربوطه توسط اظهارکننده به صورت دستی یا رایانه‌ای به گمرک ارائه می‌شود و شماره دفتر ثبت اظهارنامه به آن اختصاص می‌یابد. زـ سازمان جهانی گمرک (شورای همکاری گمرکی): سازمان بین المللی بین الدولی که براساس کنوانسیون مورخ ۲۴/۹/۱۳۲۹ هجری شمسی مطابق با ۱۵ دسامبر ۱۹۵۰ میلادی ایجاد گردیده است و کشور ایران در اسفند ماه سال ۱۳۳۷ هجری شمسی به آن پیوسته است. ژـ سامانه (سیستم) هماهنگ شده: توصیف و کدگذاری کالا براساس کنوانسیون بین المللی سامانه هماهنگ شده توصیف و نشانه گذاری (کدگذاری) کالا مورخ ۱۴ ژوئن ۱۹۸۳ میلادی که به تصویب شورای همکاری گمرکی رسیده و جمهوری اسلامی ایران براساس ماده واحده قانون الحاق دولت جمهوری اسلامی ایران به کنوانسیون یاد شده مصوب ۲۰/۶/۱۳۷۳ هجری شمسی، به آن پیوسته است. س ـ شرکت حمل و نقل بین المللی: شخص حقوقی که به موجب مقررات قانونی، مجاز به انجام عملیات حمل و نقل بین المللی است. ش ـ صاحب کالای تجاری: شخصی است که نسخ اصلی اسناد خرید و حمل به نام او صادر شده (و در مورد کالای خریداری شده با تعهد سامانه بانکی، آن اسناد از طرف بانک مهر شده) و ترخیصیه نیز به نام او باشد یا اسناد مزبور به نام وی ظهرنویسی و صحت امضاء واگذارنده از طرف مقام صلاحیتدار گواهی شده باشد.