تخمه آفتابگردان را همه می‌شناسیم. شاید برخی از ما آن را خاص سال‌های جوانی و دیدن فیلم‌های مهیج می‌دانیم، اما این دانه سرشار از مواد تغذیه‌ای باارزش است و امروز در صنعت نانوایی کاربرد فراوانی یافته است.
تاثیر ویتامینE موجود در تخمه آفتابگردان بر بیماری‌های قلبی ــ عروقی اثر درمان کننده‌ای دارد.
تخمه آفتابگردان منبعی غنی از ویتامینE ، اولین آنتی اکسیدان حل‌کننده چربی می‌باشد. ویتامینE، در طول بدن حرکت می‌کند و رادیکال‌های آزاد موجود در بدن که به مولکول‌ها و ساختارهایی که حاوی چربی هستن مانند غشأ سلول‌ها (سلول‌های مغز) و کلسترول آسیب می‌رساند و آن را خنثی می‌نماید.
ویتامینE با حمایت از این مولکول‌ها و بافت‌ها، تاثیراتی ضدالتهاب دارد که در باعث کاهش علائم آسم، رماتیسم استخوانی و آرتروز می‌گردد. (بیماری‌هایی که رادیکال‌های آزاد و التهابات نقش موثری در آنها دارد) همچنین ویتامینE، باعث کاهش سرطان روده، کاهش علائم گرگرفتگی در زنان یائسه و همچنین کاهش پیشرفت عوارض دیابت می‌گردد.
از دیگر فواید ویتامینE، می‌توان به جلوگیری آن از ابتلا به بیماری‌های قلبی ــ عروقی نام برد. ویتامینE یکی از مهم‌ترین آنتی‌اکسیدان‌هایی می‌باشد که در ذرات کلسترول پیدا می‌شود و از اکسید شدن کلسترول توسط رادیکال‌های آزاد جلوگیری می‌نمایند. زیرا بعد از این‌که کلسترول اکسید می‌شود، به دیواره رگ‌های خونی می‌چسبد و این مراحل اولیه تصلب شریان است و باعث گرفتگی رگ، حمله قلبی یا سکته می‌شود.
وجود مقدار کمی از ویتامینE در بدن می‌تواند باعث کاهش ریسک گرفتگی شریان‌ها شود. در واقع، مطالعه روی ویتامینE نشان داده است که کسانی که از ویتامینE در غذای روزانه استفاده می‌کنند، کمتر دچار مرگ و میر ناشی از سکته قلبی می‌شوند.
فیتواسترول، ماده‌ای است که در گیاهانی یافت می‌شود که ساختار شیمیایی بسیار شبیه به کلسترول دارند و وقتی در رژیم غذایی به اندازه کافی باشد به کاهش کلسترول و همچنین کاهش ریسک ابتلا به سرطان کمک می‌نماید.
با منیزیم موجود در تخمه آفتابگردان، اعصاب و رگ‌های خونی را آرامش دهیم.
تخمه آفتابگردان منبع خوبی از منیزیم می‌باشد. بسیاری از مطالعات نشان داده‌اند که منیزیم به کاهش فشار خون و سردردهای میگرنی و همچنین سکته قلبی کمک می‌کند. منیزیم همچنین برای سلامت استخوان‌ها و به دست آوردن انرژی ضروری است و تقریباً دوسوم منیزیم موجود در بدن در استخوان‌ها یافت می‌شود.
در بسیاری از سلول‌های عصبی، منیزیم به عنوان سدی از ورود کلسیم به سلول‌های عصبی عمل می‌کند. اگر در بدن میزان کلسیم کم باشد، کلسیم به راحتی وارد بدن می‌شود و فعالیت سلول‌های عصبی کم می‌شود. کمبود منیزیم در بدن باعث بالا رفتن فشارخون، گرفتگی ماهیچه‌ها (شامل گرفتگی ماهیچه قلب، راه‌های هوایی که از نشانه‌های آسم است) و سردردهای میگرنی و همچنین خستگی و تنش می‌شود.
