شکلات از آن دسته مواد خوراکي است که هم بزرگ ترها دوستش دارند و هم کوچک ترها. جالب آن است که همه نوع آن با ذايقه ما سازگاري دارد از کاکائو گرفته تا انواع تافي ها و حتي آب نبات.
يادتان باشد که در گروه شيريني ها و شکلات انواع تنقلات شيرين جاي مي گيرند و آب نبات جزيي از آن است که کمتر به آن پرداخته ايم. اين بار مي خواهيم شما را با اين جز از گروه شکلات آشنا کنيم، پس فرصت خواندن اين مطلب شيرين را از دست ندهيد.
آبنبات، به خصوص آب نبات شيرين از مخلوط غليظ شکر با آب به همراه افزودني هاي خوش طعم کننده و رنگ دهنده ساخته شده و بعضي مواقع منجمد مي شود. در آمريکاي شمالي و کشورهاي غربي آبنباتها انواع بسيار دارند، به طوري كه برخي از فروشگاه ها فقط آبنبات فروشي اند. انواع آن شامل آبنباتهاي چوبي، شکلاتي، آب نبات ليسي، تافي، آبنبات چسبناک، آدامسي و ... هستند.
از كارخانه تا فروشگاه
همان طور كه گفتيم، براي توليد آب نبات ابتدا از حل شدن شکر در آب، شيره و يا شربت درست مي کنند، سپس اين محلول براي رساندن به نقطه اشباع مطلوب و يا کاراملي شدن (به صورت قند سوخته درآمدن) جوشانده مي شود.
مواد مورد استفاده و مدت زمان جوشانيدن به نوع آبنبات بستگي دارد. آبنبات در انواع بي نهايت متفاوت اعم از نرم و جويدني و يا سخت، ترد و شکننده درست مي شود. کارامل، تافي، فاج(آبنبات نرم از کره و شير و شکلات و...)، آبنبات مغزدار، به صورت قرص، آبنبات چسبناک، لوبياي ژلهاي، نبات، آبنبات چوبي، پشمک، قرص نعناع، بادام زميني ترد، شکلات پر شده از کشمش يا بادام زميني و آبنبات ليسي تنها بخش مختصري از واژه ي ژنريک کندي است.
آبنبات و گياهخواري
اگر شما گياه خوار هستيد، بايد از گروهي از آبنباتها مثل پاستيل فاكتور بگيريد. بعضي از آب نباتها داراي ژلاتيني هستند که از استخوان حيوانات استخراج مي شود و گياهخواران تمايلي به خوردن آن ها ندارند زيرا هر ماده غذايي كه منشأ حيواني دارند را نخواهند خورد. ژلاتين حلال نيز براي گياهخواران ناخوشايند است زيرا از استخوان ماهي گرفته مي شود. مواد ديگر مانند آگار، پکتين، نشاسته و صمغ عربي تركيباتي هستند كه به عنوان مواد جايگزين به کار مي روند.
داستان قديمي پوسيدگي دندان
آبنباتها عموما داراي شکر هستند و شکر نيز باعث خرابي دندان ها مي شود اما فقط شکر نيست که دندان ها را خراب مي کند بلکه انواع گوناگوني از باکتري ها هستند که در دهان وجود دارند و از شکر تغذيه مي کنند و در نتيجه متابوليسم شکر توسط اين باکتري ها، محيط دهان اسيدي مي شود و PH پايين مي آيد.
در پاسخ به محيط اسيدي، ميناي دندان، کاني آزاد مي کند که اين کار باعث سوراخ شدن دندان ها مي شود. براي جلوگيري از اين امر بايد بعد از هر بار خوردن آب نباتها دندان ها مسواک زده شوند. آبنباتها چون محكم به دندان مي چسبند، شانس پوسيدگي دندان را زياد افزايش مي دهند. آبنبات بعد از مصرف ميزان قند خون را بالا مي برد و نگراني مهمي براي ديابتي ها به وجود مي آورد ولي براي افراد غيرديابتي نيز مي تواند زيانآور باشد.
آبنباتهاي رژيمي
در كنار انواع شكلات ها و آبنبات هايي كه به بازار آمدهاند، نوع رژيمي شان نيز توليد شده اند تا افرادي كه قصد كنترل وزن دارند و يا به بيماري قند دچارند در صورت تمايل بتوانند گاهي از آن ها ميل كنند. در اغلب اين محصولات به جاي قند طبيعي از نوع مصنوعي آن ها استفاده شده است تا به اين ترتيب، از ميزان كالري كه با خوردن شان دريافت مي شد، كاسته شود. اما متأسفانه افراد با ديدن عبارت رژيمي در مصرف اين محصولات زياده روي مي كنند در حالي كه اين تركيبات با وجود تمامي اين تغييرات باز هم كالري دارند اما به مقدار كمتر زيرا فقط از قند تشكيل نشده اند بلكه اجزاي ديگري دارند كه انرژي زا بوده و هر نوع زياده روي در خوردن شان مي تواند چاقي (مادر تمامي بيماري ها) را به دنبال داشته باشد.
گرچه بسياري از آبنبات ها در فروشگاه ها مدت زيادي مي مانند ولي آبنبات هم، تاريخ انقضا دارد. زمان نگهداري از آبنبات از دو هفته تا يک سال است و اگر در جاي خنک و خشک نگهداري نشود، زودتر فاسد خواهد شد.