شکر نارگیل از جمله شیرین کننده های سالم گیاهی است که مضرات کمتری به نسبت دیگر شیرین کننده ها دارد. اگر دغدغه رژیم غذایی سالم را داشته باشید، احتمالا تاکنون متوجه شده اید که شکر نارگیل در بسیاری از غذاهای سالم و بهداشتی به چشم می خورد. شکر نارگیل از نخل های درخت نارگیل گرفته می شود. احتمالا این شکر سالم تر و مغذی تر می باشد. اما شکر نیشکر حاصل نی شکر قهوه است. به همان میزان که این نوع شکر یک غذای کامل است، امروزه همه می دانیم که مصرف مقادیر زیاد آن می تواند موجب بیماری قند در ما می شود. در ادامه این مقاله با ما باشید تا مقایسه کامل و جامعی بین شکر نارگیل و شکر نی شکر داشته باشیم.
شکر نارگیل از شکر معمولی سالم تر است
تفاوت های میان شیرین کننده ها
در این مقاله ما نمی خواهیم تمام شیرین کننده ها مانند شربت ذرت که به آن شیرین کننده طبیعی می گویند را بررسی کنیم. برای مثال عسل یک شیرین کننده سالم شناخته می شود که تاثیرات بسیار متفاوتی از شکر نعناع، شربت افرا، آگوا و مانند آن در بدن دارد. با این حال به گفته دکتر اندرو ویل تمام شیرین کننده ها حاوی فروکتوز و گلوکز هستند. دو نوع مختلف از مولکول های شکر وجود دارد که همه آن ها حاوی گلوکز می باشند و در بدن به گلوکز شکسته می شوند.
روند تجزیه گلوکز و فروکتوز در شیرینی جات
درحال حاضر چگونگی عملکرد شیرین کننده ها متفاوت است. این تفاوت نیز به نسبت های میان گلوکز و فروکتوز آن ها بستگی دارد. به عنوان مثال گوجه فرنگی حاوی ۸۵ درصد فروکتوز است. درحالی که شربت افرا دارای ۳۵ درصد می باشد. بر اساس نظر دیوید وولف این مقادیر تاثیر قابل توجهی بر بعد سلامت این شیرین کننده ها دارد.
وولف می گوید: فروکتوز در مسائل بهداشتی مانند سندروم متابولیک، دیابت و چاقی دخالت دارد.
درحالی که شکر نی شکر دارای ۵۰ درصد گلوکز و ۵۰ درصد فروکتوز است، شکر نارگیل تنها دارای ۴۰ درصد فروکتوز می باشد.
چرا شکر نارگیل ظاهر متفاوتی دارد؟
بیایید بیشتر در مورد شکر نارگیل صحبت کنیم. این نوع شکر معمولا سالم تر از شکر نی شکر شناخته می شود چرا که گلوکز کمتری دارد. به همین دلیل گمان می رود که شاخص گلیسیمی پایین تری نیز داشته باشد. با این حال به دلیل اینکه فروکتوز در بدن به گلوکز تبدیل می شود، ممکن است بدن تان در پاسخ به انسولین پاسخ متفاوتی ایجاد کند.
درواقع عده زیادی هستند که ادعا می کنند شکر نی شکر باید نمره پایین تری در GI داشته باشد. تحقیقاتی که روی ۱۰ شرکت کننده انجام شد نیز این ادعا را اثبات کرده است.
GI می تواند بین افراد مختلف یا حتی دسته های مختلف غذایی متفاوت باشد. تحقیقات هم تنها روی ۱۰ شرکت کننده انجام گرفته است. در حالی که این تحقیقات GI شکر نارگیل را ۲۵ می داند؛ تحقیقات انجام گرفته در دانشگاه سیدنی این شاخص را ۵۴ ذکر کرده است.
از آنجایی که مطالعه قطعی در این خصوص وجود ندارد، رتبه GI آن نباید معیاری برای انتخاب شکر نارگیل در رژیم غذایی تان باشد.
در نهایت این شکر یک مزیت دارد که به آن ارزش می دهد. در حالی که بسیاری از شیرین کننده های طبیعی دارای ارزش غذایی نیستند، نارگیل حاوی انواع مواد معدنی و مواد غذایی است.
شکر نارگیل مقدار کمی از مواد مغذی موجود در کف درخت نارگیل را نگه می دارد. اطلاعات زیادی در خصوص مقادیر این مواد وجود ندارد. اما طبق اطلاعات وزرات کشاورزی فلیپین، شکر نارگیل حاوی مواد مغذی متعدد است. مهم ترین آن ها نیز آهن، روی، کلسیم و پتاسیم به همراه برخی از اسیدهای چرب زنجیره ای، پلی فنل ها و آنتی اکسیدان هاست. همچنین فیبری به نام انولین که می تواند جذب گلوکز را کند کند؛ در این نوع شکر گنجانده شده است که می تواند دلیلی برای پایین تر بودن شاخص GI آن به نسبت شکر معمولی باشد.
خلاصه
شما مطمئنا از شیرین کننده های بدتری مانند شربت ذرت با فروکتوز بالا نیز استفاده کرده اید. در مقایسه با آن ها قطعا شکر نارگیل برتر است اما در مقایسه این شکر با شکر معمولی نیاز به تحقیقات و مطالعات بیشتری است
