التهاب چیست؟
وقتی به بیماری آرتروز فکر می کنید، در واقع شما به التهاب فکر می کنید. التهاب پروسه ای است که در آن سلول های سفید خون و پروتئین های ایمنی به بدن ما برای محافظت در برابر عفونت و مواد خارجی مانند باکتری و ویروس، کمک می کند. با این حال، در بسیاری از بیماری ها، سیستم دفاعی بدن (سیستم ایمنی بدن) یک پاسخ التهابی را زمانی که هیچ ماده ی خارجی برای مبارزه وجود ندارد، ایجاد می کند. در این بیماری ها که به آنها بیماری های خود ایمنی گفته می شود، سیستم ایمنی محافظت کننده طبیعی بدن سبب ایجاد آسیب به بافت های خود می شود. پاسخ بدن مانند این است که بافت های سالم بدن، عفونی و یا به طریقی غیر طبیعی هستند.
چه بیماری هایی با التهاب همراه هستند؟
برخی از انواع بیماری آرتریت، نتیجه ی التهاب اشتباه و نادرست است. آرتریت یک اصطلاح عمومی است که پدید آمدن التهاب در مفاصل را توصیف می کند. برخی از انواع آرتریت مرتبط با التهاب عبارتند از:
- آرتریت روماتوئید
- آرتریت روده ای
- آرتروز نقرسی
- لوپوس اریتماتوی سیستمیک
شایعترین نوع آرتریت، آرتریتی است که استئوآرتریت نامیده می شود (استئو آرتریت همچنین به عنوان آرتریت دژنراتیو شناخته می شود). پزشکان معتقد هستند که التهاب نقش اساسی را در استئوآرتریت ایفا نمی کند. همچنین بیماری ها و شرایط دردناک دیگری از مفاصل و سیستم اسکلتی عضلانی که با التهاب همراه نیستند، شامل: فیبرومیالژیا، کمر درد عضلانی و گردن درد عضلانی است.
علائم التهاب چیست؟
علائم التهاب عبارتند از:
- قرمزی
- تورم مفاصل
- درد مفاصل
- سفتی و کرختی مفاصل
- از بین رفتن تحرک مفاصل
در برخی از افراد، ممکن است تنها یک یا دو مورد از این علائم ایجاد شود و در برخی دیگر ممکن است همه ی این علائم بروز یابند.
التهاب همچنین ممکن است با علائم عمومی مرتبط با آنفلوانزا مانند علائم زیر همراه باشد:
- تب
- لرز
- خستگی و از دست دادن انرژی
- سردرد
- از دست دادن اشتها
- سفتی ماهیچه
علت علائم التهاب چیست؟
زمانیکه التهاب رخ می دهد، مواد شیمیایی از بدن به داخل خون و یا بافت آسیب دیده وارد می شود. این آزاد شدن مواد شیمیایی، جریا یافتن خون را به ناحیه آسیب دیده و یا عفونت کرده، افزایش می دهد و ممکن است سبب قرمزی و گرمی شود. برخی از مواد شیمیایی باعث نشت مایع به داخل بافت ها می شود و موجب ایجاد تورم می شود که این فرآیند ممکن است باعث تحریک اعصاب و ایجاد درد شود.
نتیجه ی التهاب مفاصل چیست؟
افزایش جریان خون و انتشار مواد شیمیایی باعث جذب گلبول های سفید خون به محل التهاب می شود. افزایش تعداد سلول ها و مواد التهابی در مفصل می تواند باعث تحریک، پوسته پوسته شدن غضروف و تورم پوشش مفصل (سینوویوم) شود.
چگونه بیماری های التهابی تشخیص داده می شود؟
تشخیص بیماری های التهابی مفصل شامل تمام و یا برخی از موارد زیر است:
- سابقه ی پزشکی و تست فیزیکی با توجه به الگوی درگیری مفاصل
- بررسی نشانه های دیگر علاوه بر علائم مفصلی
- نتایج اشعه ی ایکس، آزمایش خون و سایر مطالعات
آیا التهاب می تواند بر عملکرد داخلی بدن تاثیر گذار باشد؟
پاسخ به این سوال مثبت است. التهاب می تواند اعضای بدن را به عنوان بخشی از اختلالات خود ایمنی، تحت تاثیر قرار دهد. نوع علائم بستگی به اعضای بدن دارد، مثلا:
- التهاب قلب (میوکاردیت) ممکن است سبب درد قفسه سینه و یا تجمع مایع شود.
- التهاب لوله های کوچکی که هوا را به ریه حمل می کنند (برونشیولیت)، ممکن است باعث تنگی نفس شود.
- التهاب کلیه ها (نفریت) ممکن است باعث فشار خون بالا یا نارسایی کلیه شود.
- التهاب چشم (ورم ملتحمه) ممکن است موجب درد یا کاهش بینایی شود.
- التهاب ماهیچه ها (پلمیوسیت) ممکن است موجب درد یا ضعف شود.
- التهاب عروق خونی (واسکولیت) ممکن است باعث ایجاد خارش، سردرد یا آسیب داخلی بدن شود.
درد ممکن است نشانه ی اصلی التهاب نباشد، زیرا بسیاری از اندامها عصب حساس به درد را ندارند.
چگونه بیماری های التهابی مفاصل درمان می شوند؟
تعدادی از گزینه های درمانی برای درمان بیماری های التهاب مفصلی مانند داروها، استراحت، ورزش و جراحی برای اصلاح آسیب مفصلی وجود دارد. نوع درمان تجویزی، بستگی به عوامل متعددی از قبیل نوع بیماری، سن فرد، نوع دارو مصرفی، سلامت عمومی، سابقه پزشکی و شدت علائم دارد.
اهداف درمان عبارتند از:
- درمان بیماری التهابی و کاهش التهاب
- تسکین درد توسط دارو و اصلاح فعالیت
- حفظ تحرک مفصل، قدرت عضلات و عملکرد کلی به وسیله ی فیزیوتراپی و ورزش
- کاهش فشار روی مفصل با استفاده از آتل ها، تراشه های آهنی و یا عصا در صورت نیاز
چه داروهایی برای درمان بیماری های التهابی استفاده می شود؟
داروهای زیادی برای کاهش درد مفاصل، تورم و یا التهاب وجود دارد و پزشکان امیدوار هستند که از پیشرفت بیماری های التهابی جلوگیری کنند و یا آن را به حداقل برسانند. این داروها عبارتند از:
- داروهای ضد التهابی ضد درد مانن آسپرین و ایبوپروفن
- کورتیکواستروئیدها (مانند پردنیزون)
- داروهای دیگر مانند: داروهای شیمی درمانی، درمان های اصلاح کننده بیماری، درمان های بیولوژیک و یا داروهای ضد درد
