ترسناك، دلتنگكننده و زجرآور سه صفتي هستند كه بسياري از مردم در سراسر جهان كار خود را با آنها توصيف ميكنند.
نارضايتي از وضعيت كاري در سراسر جهان وجود دارد اما افراد كمي وقت ميگذارند و بررسي ميكنند تا ببينند كه چه چيزي كارشان را زجرآور ميكند و چگونه ميتوانند اين مشكل را برطرف كنند.
پاتريك لنسيوني در كتابي به نام سه نشانه يك شغل زجرآور به اين موضوع پرداخته و راهكارهايي را به افرادي كه كار زجرآوري دارند و ميخواهند شرايط كار خود را تغيير دهند ارائه كرده است.
مشكلات جهاني هستند
نويسنده كتاب در ابتداي كتاب يادآور ميشود كه يك كار زجرآور با يك كار بد تفاوت دارد. با اين حال يك كار زجرآور نشانههاي مشابهي در سراسر جهان دارد.
به عقيده نويسنده كتاب، يك كار زجرآور افرادي را كه به آن اشتغال دارند غرغرو، نااميد و از لحاظ روحي بسيار ضعيف ميكند. چنين كاري انرژي كارمندان را ميمكد، شور و شوق آنها را از بين ميبرد و آنها را از اعتماد به نفس تهي ميكند.
لنسيوني معتقد است مهمترين عامل در زجرآور بودن يا نبودن يك كار، مديران هستند كه سهم زيادي در ايجاد حس رضايت يا عدم رضايت كارمندان از كار خود دارند. تحقيقي هم كه در اين باره انجام شده است اين نظريه لنسيوني را تاييد ميكند: 43 درصد افراي كه در سال 2008 به دنبال شغل جديد ميگشتند و در تحقيق شركت كردند مهمترين عامل درخواست براي شغل جديد را رفتار مديران و روساي قبلي خود عنوان كرده بودند.
اين سه نشانه
لنسيوني سه نشانه يك كار زجرآور را به چشمنيامدن، احساس موثرنبودن و خودكوچكبيني معرفي ميكند.
بهچشم نيامدن: زمانی است که كارمندان احساس میکنند مديران به آنها بيتوجهي میكنند.
احساس موثر نبودن: اين احساس هنگامي به كارمندان دست ميدهد كه نميتوانند تاثير كاري را كه انجام ميهند ببينند.
لنسيوني در اين باره ميگويد: هر كارمند نياز دارد بداند كه كاري كه انجام ميدهد به هر صورت بر زندگي يك نفر ديگر – يك مشتري، يك همكار، و يا حتي افراد مافوق—تاثير ميگذارد.
خودكوچكبيني: اين حالت بيانكننده اين است كه كارمندان نميتوانند به تنهايي موفقيت و سهم خود را در پيشبرد كار تشخيص بدهند. در نتيجه چنين كارمنداني معمولا براي پيبردن به ارزش كار خود به نظرات ديگران كه معمولا مديران هستند نياز دارند.
درمانها
لنسيوني براي كارمنداني كه از كار زجرآور رنج ميبرند سه توصيه دارد كه بوسيله آنها رابطه ميان خود و مديران را بهبود ببخشند و ميزان رضايت خود را از كار بيشتر كنند.
مدير خود را ارزيابي كنيد: آيا مدير شما به سه نشانه يك كار زجرآور كه به آنها اشاره شد اهميت ميدهد و آيا اصلا قادر است آنها را تشخيص بدهد؟ لنسیوني در اين مورد ميگويد: بسياري از مديران با اين كه به نظر بيعلاقه به بهبود رابطه كاري ميان زيردستان با خود هستند و وقت كافي براي رسيدگي به امور كارمندان ندارند، ولي واقعا ميخواهند شرايط كاري را براي كارمندان خود دوستداشتنيتر كنند.
به مدير خود كمك كنيد تا متوجه نيازهاي شما شود
اين ميتواند به اين معنا باشد كه با مدير خود در مورد فاكتورهاي موفقيت در كار خود بحث كنيد. لنسيوني در اين مورد يك پيشنهاد هم به كارمندان ميكند. آنها ميتوانند با مدير خود اين سوال را مطرح كنند: آيا ميتوانيد به من كمك كنيد متوجه شوم چرا كاري كه من انجام ميدهم در يك نفر ديگر تغيير ايجاد ميكند؟
آنگونه رفتار كنيد كه ميخواهيد مديرتان رفتار كند
مولف كتاب سه نشانه يك شغل زجرآور در اين باره مي گويد: كارمنداني كه علاقه دارند مديرشان با آنها رفتار مناسبي داشته باشد بايد با مديران آنگونه رفتار كنند كه ميخواهند مديرشان با آنها رفتار كند. بايد راههايي پيدا كنيد و به مدير خود اجازه دهيد تا متوجه شود رفتار او چه عملكرد مثبتي براي شما داشته است.
واقعگرا باشيد
ريچارد فيليپس يكي از كساني كه در زمينه راهكارهاي پيشبرد رضايت شغلي فعاليتهاي زيادي داشته معتقد است كه برنامهريزي مديريتي يكي از روشهاي خوب براي بالابردن رضايت شغلي است اما به هر حال به كارمندان توصيه ميكند كه در مورد انتظاراتشان واقعگرا باشند.
او ميگويد: مديران نميتوانند ذهنخواني كنند. براي ايجاد ارتباط با مديران مافوق خود مسئوليتپذير باشيد و فراموش نكنيد كه براي ايجاد تغيير بايد هميشه در حال تلاش باشيد و خلاصه اين كه تغيير به يكباره اتفاق نميافتد.